Στην τέταρτη παρουσία της σε τελικά Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, η Ελβετία φιλοδοξεί να αποδειχθεί η ευχάριστη έκπληξη. Κάτι που ουδέποτε έχει καταφέρει σε αυτό το επίπεδο, εν αντιθέσεις με τις παρουσίες της σε Μουντιάλ όπου τα πηγαίνει σαφώς καλύτερα. Μία ισοπαλία και δύο ήττες μέτρησε τόσο στα τελικά του EURO 96, όσο και οκτώ χρόνια αργότερα, ενώ το 2008 ως συνδιοργανώτρια με την Αυστρία τα πήγε ελαφρώς καλύτερα (μία νίκη – δύο ήττες) μένοντας όμως και πάλι εκτός νυμφώνος. Ο αναμφισβήτητος σταρ δεν είναι άλλος από τον Ζερντάν Σακίρι, που άλλωστε πρωταγωνίστησε στην προκριματική φάση όντας τόσο ο πρώτος σκόρερ (5 γκολ) όσο και πρώτος σε ασίστ (4). Ο βραχύσωμος μεσοεπιθετικός της Στόουκ ξέρει… καντάρια μπάλα, αν και το ελάττωμα του ότι δεν είναι ομαδικός έχει κοστίσει στις ομάδες του στο παρελθόν. O Πέτκοβιτς αρέσκεται σε ένα 4-2-3-1, με προωθημένο συνήθως τον Σεφέροβιτς (διαθέτοντας πάντως και εξαιρετικές ρεζέρβες με τους Ντρμιτς και Μεχμέντι) και τριπλέτα από πίσω τους Ζάκα (αριστερά), Τζεμαϊλί (επιτελικός) και Σακίρι (δεξιά). Ακλόνητος κάτω από τα δοκάρια είναι ο εξαιρετικός Γιαν Σόμερ της Γκλάντμπαχ, ενώ την αμυντική τετράδα αποτελούν στα περισσότερα ματς οι στόπερ Τζουρού και Σαρ με δεξιά τον Λιχστάινερ και αριστερά τον Ροντρίγκεζ.