Η ψυχοσύνθεση του μέσου Ιρλανδού παραπέμπει, δικαίως, σε εκρηκτικό ταπεραμέντο, ενθουσιασμό και προσπάθεια στο 100%. Αυτό ακριβώς υπόσχονται και οι διεθνείς του Μάρτιν Ο' Νιλ, ίσως κάτι περισσότερο, σίγουρα τίποτα λιγότερο! Το ρόστερ συνδυάζει υποδειγματικά τα νιάτα με την εμπειρία, με αδιαπραγμάτευτο στοιχείο την αυτοθυσία και την ομαδική πειθαρχία. Και αν ο «γερόλυκος» Ρόμπι Κιν (67 διεθνή γκολ!) είναι ο «σημαδεμένος» από τους αντιπάλους, ο Τζόναθαν Ουόλτερς είναι αυτός που έκανε το... ξέσπασμα. «Ασος στο μανίκι» είναι οι «στημένες» φάσεις. Τόσο τα κόρνερ, όσο και τα φάουλ, αποτελούν μόνιμο «τροφοδότη» του σκορ των «πρασίνων» και πέρα από τα πολλά ψηλά κορμιά, ενώ ο Ο' Νιλ έχει βάλει αρκετές «κομπίνες» στις προπονήσεις. Κάπως έτσι πέτυχε 22 γκολ σε 12 ματς προκριματικών και πλέι οφ (σχεδόν δύο τέρματα ανά ματς). Η Ιρλανδία έχει παρουσιαστεί με κάθε πιθανό και απίθανο σχήμα στα προκριματικά και τα πλέι οφ με τη Βοσνία, οπότε το να είμαστε σίγουροι με τον τρόπο κατά τον οποίο θα παραταχθεί, είναι ουτοπικό. Πάντως, ο Ο' Νιλ δείχνει έφεση στα σχήματα με έναν επιθετικό κορυφής και δύο ακραίους, γεγονός που προδιαθέτει μία εναλλαγή ανάμεσα στο 4-3-3 και το 4-5-1. Το κλασικό βρετανικό 4-4-2 είναι αυτό που συγκεντρώνει τις λιγότερες πιθανότητες (χρησιμοποιήθηκε μόνο στο 1ο ματς με τη Βοσνία και αυτό λόγω των πολλών απουσιών).