Η Ισπανία μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2008, κατάφερε να κάνει δικό της και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, επικρατώντας της Ολλανδίας με 1-0 στον τελικό και πιστοποιώντας με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο πως είναι η καλύτερη εθνική ομάδα του πλανήτη τα τελευταία χρόνια. Οι «φούριας ρόχας» έδιωξαν από πάνω τους την «ρετσινιά» των ηττοπαθών σε μεγάλες διοργανώσεις, κάτι που θα εξακολουθεί να κυνηγάει τους «οράνιε» μέχρι να κατακτήσουν κι αυτοί το βαρύτιμο τρόπαιο. Ήταν ο τρίτος χαμένος τελικός για τις «τουλίπες» μετά από αυτούς του 1974 και του 1978.
Οι Ισπανοί μπήκαν πιο ζωηροί στον αγωνιστικό χώρο και είχαν το έλεγχο του αγώνα μέχρι το πρώτο 15λεπτο. Από αυτό το σημείο και έπειτα οι Ολλανδοί άρχισαν να παίζουν πολύ σκληρά, έως και αντιαθλητικά σε κάποιες φάσεις, για να του κόψουν τον ρυθμό. Εν μέρει το κατάφεραν και για αυτό το πρώτο μέρος κινήθηκε στην μετριότητα.
Στο 62ο λεπτό ο Ρόμπεν έχασε την μια από τις δύο ευκαιρίες, όπου θα μπορούσε να χαρίσει την νίκη στην Ολλανδία, αλλά στο τετ α τετ ο Κασίγιας, έδιωξε την μπάλα με τα πόδια. Η δεύτερη ευκαιρία ήταν παρόμοια με την πρώτη, απλά στο 82΄ ο ισπανός τερματοφύλακας νίκησε κατά κράτος τον μέσο της Μπαγερν Μονάχου. Έστω και έτσι όμως, οι παίκτες του Βιθέντε Ντελ Μπόσκε είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων και δικαιώθηκαν για την τακτική τους στο 116΄, όταν ο Ινιέστα με διαγώνιο σουτ νίκησε τον Στεκέλενμπουργκ και "έγραψε" το τελικό 1-0.
ΟΛΛΑΝΔΙΑ (Μάρβαϊκ): Στεκέλνμπουργκ, Φαν ντερ Βιλ, Χάιτινχα, Ματάισεν, Φαν Μπρόνκχορστ (104' Μπράαφχαϊντ), Φαν Μπόμελ, Ντε Γιονγκ (99' Φαν ντερ Φάαρτ), Κάουτ (71' Κάουτ), Φαν Πέρσι, Σνάιντερ, Ρόμπεν.
ΙΣΠΑΝΙΑ (Ντελ Μπόσκε): Κασίγιας, Ράμος, Καπντεβίλα, Πουγιόλ, Πικέ, Τσάβι, Τσάμπι Αλόνσο (87' Φάμπρεγκας), Μπούσκετς, Ινιέστα, Πέδρο (60' Χεσούς Νάβας), Βίγια (106' Τόρες).
